Final Four spelen met Racing, een mooie revanche
Ex-Dragonsspeler Max Lootens kijkt met ambitie uit naar de EHL.
Max Lootens doorliep met succes alle jeugdreeksen van Dragons, maar speelt vrijdag zijn eerste Euro Hockey League-wedstrijd in het shirt van Racing. Onder het motto: even polsen hoe een sympathieke tegenstander uitkijkt naar ‘The Battle of the Belgians’, gingen wij met Max iets drinken.
Max, vrijdag speel je voor het eerst in de Euro Hockey League. Hoeveel zin heb je in de EHL?
Ik kijk al lang uit om EHL te spelen. Zelf ging ik vaak mee als supporter van Dragons. De sfeer was er altijd enorm, want er zijn veel supporters, de wedstrijden zijn live op televisie en je speelt tegen de beste clubs in Europa. Het voelt echt groots. Vorige week verloren wij in de competitie van Dragons, maar in de play-offs krijgen wij waarschijnlijk nog een kans om dat recht te zetten. In een Europese wedstrijd is het nu of nooit. Dat maakt de EHL heel speciaal.
Vind je het dan niet spijtig dat je tegen Dragons, een Belgische club speelt?
Natuurlijk had ik gemengde gevoelens toen wij Dragons lootten. Aan de ene kant weet je dat er voor die wedstrijd veel supporters uit België op de tribune zullen zitten. Voor mij is het speciaal dat ik tegen mijn ex-club speel. Waardoor er nog meer familie en vrienden komen kijken. Aan de andere kant is het echt spijtig dat je tegen een club speelt waar je al zo vaak tegen speelt. In de Euro Hockey League wil je toch tegen andere Europese clubs hockeyen. Bovendien ligt er al meteen een Belgische ploeg uit het toernooi. Al bekijk ik het toch positief. Ik vind het echt plezant om tegen Henri Raes, Thibault Vander Putten en Mathieu Rombouts, mijn vrienden, te spelen.
Jouw vrienden spelen nu voor Heren 1 van Dragons, jij bij Racing. Had je niet liever met hen dan tegen hen gespeeld?
Twee jaar geleden speelde ik als U19-speler twee wedstrijden bij Heren 1 en zat ik nog paar keer op de bank. Na dat seizoen kon staff mij geen zekerheid geven over speelminuten. Ik voelde mij klaar om de volgende stap in mijn carrière te zetten en wilde vooral spelen. Tom François (toenmalige voorzitter van Racing, nvdr.) kende ik al heel lang. Hij kwam op dat moment met een mooi voorstel om bij Racing te spelen. Daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad. In mijn eerste seizoen speelde ik meteen de finale. Van in het begin heb ik van onze coach veel vertrouwen gekregen. Nu maak ik echt veel minuten en speel vaker op mijn favoriete positie; centraal achterin. Het is een mooi avontuur aan het worden. Daarnaast studeer ik ook in Brussel en zit er op kot. Op een kleine twintig minuten ben ik van de VUB op de club. Dat maakt de combinatie tophockey en studeren wat eenvoudiger.
Wat zijn de grote verschillen tussen Dragons en Racing?
Bij Racing is alles in het Frans. (lacht) Daar gaat het er wel heel familiaal aan toe. Ook niet vergeten dat Racing nog maar één keer kampioen is geworden, 76 jaar geleden. De drang om kampioen te spelen is op onze club heel groot. De laatste jaren is Racing er al vaak dichtbij geweest. Als onze ploeg moest kiezen tussen de titel pakken of EHL winnen, dan is het de landstitel. Na zo’n lange tijd kampioen worden, is uniek. Zelf vind ik die keuze moeilijker. Natuurlijk wil ik het kampioenschap winnen, maar als eerste Belgische club Europees kampioen worden, dat is nog unieker.
Vorig jaar waren jullie al dichtbij die Belgische titel. Hoe heb jij die finale tegen Dragons beleefd?
In het derde kwart van die terugwedstrijd dacht ik echt dat wij kampioen zouden worden. Wij stonden 3-2 voor en Aldo Dalla Palma had nog een grote kans op 4-2. Daarna, op vijf minuten van het einde, maakte Arthur Van Doren met een individuele actie het beslissende doelpunt. Zo’n mooie finale verliezen, heeft wel even geknaagd. Achteraf kan ik alleen maar blij zijn met mijn eerste seizoen. Ik maakte heel veel minuten bij Racing en speelde meteen de finale.
Welke wedstrijd in de EHL ga je nooit vergeten?
De finale van twee jaar geleden. Oranje-Zwart tegen UHC Hamburg. De wedstrijd eindigde op 1-1 en er volgde een bijzonder lange shoot-outreeks. Zelf was ik met België U18 in Duitsland. Vanachter mijn laptop was ik nagelbijtend aan het supporteren voor Oranje-Zwart omdat mijn neef Thomas (Briels, nvdr.) daar speelde. Uiteindelijk scoorde Bob De Voogd de 22ste shoot-out. Echt fantastisch.
Vrijdag kan het ook zomaar op shoot-outs uitdraaien. Hebben jullie daar al op getraind?
Ja, vorig jaar voor de play-offs. Wij zijn daar trouwens heel sterk in. Of ik er één zal nemen, is nog niet beslist. Op het EK U18 scoorde ik voor België twee shoot-outs. Jammer genoeg verloren wij zowel de halve finale als de wedstrijd om het brons.
Vorig jaar speelde je de finale van de play-offs. Wanneer ben je dit seizoen tevreden?
Als wij opnieuw de finale spelen. Daarnaast wil ik heel graag doorstoten naar de Final Four in de EHL (brede grijns).
Dat wil zeggen dat jullie vrijdag moeten winnen.
Wij hebben een ploeg om prijzen te pakken. Ik heb het gevoel dat het dit jaar zal gebeuren. Wij gaan als underdog naar Eindhoven, dat is een leuke positie. De druk op Dragons is groot omdat de club de Final Four organiseert. Dragons uitschakelen en de kwartfinale overleven zou voor ons een mooie, sportieve revanche zijn voor de verloren finale van vorig jaar.
Bedankt en tot vrijdag.
Dragons-Racing, vrijdag 14 april om 17u15.
Live te zien bij Eleven Sports
https://www.elevensports.be/
